Na een autisme-diagnose op latere leeftijd was er bij mij verdriet, ongeloof en boosheid. Verdriet, omdat ik dat m’n hele leven al heb gehad dus nu nog meer. Verdriet over hoe onbegrepen en machteloos ik me altijd heb gevoeld. Ongeloof, omdat ik mezelf natuurlijk absoluut niet zie als autistisch, mede vanwege het beeld dat daarvan bestaat. En boosheid vanwege falende scholen en instanties, die mij toch maar flink hebben laten aanmodderen, terwijl ik vaak genoeg aangaf dat ik vastliep. En waarom zagen ze m’n talenten niet? Door jarenlange frustraties was ik van mezelf vervreemd geraakt. In feite is dat ook de essentie van ‘autisme’. Maar nu gebeurde er eindelijk iets goeds in m’n leven: ik kwam bij Karin terecht voor een coachings-traject. Ik voelde me door haar begrepen en dat gaf de basis om veranderings-bewerkende gesprekken te kunnen voeren. Haar begeleiding hielp mij om weer in m’n evenwicht te komen. Zij leidde de aandacht af van het vele verdriet wat er eerder in het leven is geweest, en richtte mij op de talenten en mogelijkheden, die nu weer aan bod mogen komen. Karin is een krachtige coach met veel ervaring en passie voor vrouwen met autisme. Zij houdt niet vast aan ‘autisme-tips en tools’ die het voor hoger opgeleide vrouwen alleen maar lastig maken om te geloven dat autisme ook voor hen van toepassing is. Maar zij ziet en begrijpt de essentie van het ‘anders’ functioneren en heeft daar juist veel waardering voor. Dat maakt een coachings-traject bij haar een opwindende en heel behulpzame ervaring. Ik ben heel dankbaar dat ik na mijn autisme-diagnose-op-latere-leeftijd bij haar terecht ben gekomen!