Nooit te oud voor autisme


De laatste tijd coach ik steeds vaker vrouwen tussen de 60 en 70 jaar bij wie recent de diagnose autisme is vastgesteld. Een diagnose autisme op deze leeftijd is confronterend. Er is paniek en onzekerheid. Waarom is het niet eerder gezien? En wat nu dan?

Deze vrouwen komen bij mij met vragen als: “ik ben vervreemd van mijzelf, wie ben ik?”, “ik wil nu wel eens een gelukkig leven, kun je mij hierbij helpen?”, “hoe ga ik deze nieuwe levensfase in?”

Samen gaan we aan de slag. Eerst uitzoeken wat autisme nu eigenlijk is en wat herkenbaar is en wat niet. Met deze kennis en inzichten wordt vaak begrepen waarom het leven voor hen zo moeilijk was. Naast de moeilijkheden komen ook de fijne momenten terug. Soms na het herlezen van dagboeken en het bekijken van foto’s. Al pratende wordt duidelijk waar nu eigenlijk echt hun interesses lagen en waarom zij hier vaak niets mee hebben gedaan. Na een aantal gesprekken vindt er vaak een omslag plaats en komt er weer strijdlust om er toch nog iets van te maken. Wat zijn de mogelijkheden en hoe dit te realiseren?

Anne verwoordt het als volgt: “het belangrijkste voor mij in de coaching was dat ik geleerd heb om zelf bewust na te denken en mijn eigen rol te onderzoeken. Wat voor invloed heb ik zelf? Ik heb mij mijn hele leven aangepast aan wat ik dacht dat normaal was. Bewust nadenken leverde mij nieuwe denkbeelden op waar ik nu mee verder kan. Ik heb weer zin om de dingen die ik zelf leuk vind op te pakken”.

Mooi om het proces mee te maken waarin deze vrouwen weer hun eigen leven gaan leiden.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *