Het valt mij mijn hele carrière al op dat hoogopgeleide vrouwen met autisme harde werkers zijn. Ze gaan maar door, maar leggen daarbij de lat heel hoog voor zichzelf. Ze willen geen fouten maken en de dingen zo perfect mogelijk doen, vooral op het gebied van werk.
Soms kan dit dwangmatige vormen aannemen. Doordat de wereld zo onvoorspelbaar is, proberen vrouwen door een hoge prestatiedrang controle te krijgen en onzekerheid en gevoelens over met name het sociale verkeer weg te stoppen of te camoufleren. Dit kost erg veel energie en de meeste vrouwen zijn dan ook op een gegeven moment in hun leven hierdoor uitgeput.
Soms raken ze ook wat vervreemd van zichzelf. Ze weten niet meer goed wie ze zelf zijn, wat ze willen en zitten in de overlevingsstand om maar aan de verwachtingen van de ander of de maatschappij te voldoen. Dit kan leiden tot uitputting en lichamelijke klachten, depressie of burn-out. De meeste vrouwen hebben vaak al meerdere keren een burn-out gehad alvorens ze hulp zoeken en de diagnose wordt gesteld.
Enkele kenmerken van hoge eisen stellen bij vrouwen met autisme:
- Streven naar perfectie, alles moet kloppen zoals jij het in je hoofd hebt;
- Niet begrijpen dat anderen “half” werk leveren in jouw ogen;
- Moeilijk taken kunnen delegeren;
- Controle en overzicht willen hebben omdat de wereld zo onvoorspelbaar is;
- Antenne hebben voor alles wat er niet klopt;
- Spanning als dingen niet goed dreigen te gaan, hier in gedachten lang mee bezig zijn;
- Last van kritische gedachten over jezelf;
- Kritiek is bijna niet te verdragen en komt hard binnen;
- Als zaken anders lopen, kan dit leiden tot grote frustratie en woede aanvallen.
Wat te doen?
Vooral bij vrouwen die veel maskeren en camoufleren kan het een valkuil zijn om nog meer vaardigheden of trucjes aan te leren. Bijvoorbeeld een sociale vaardigheidstraining die ten dienste gaat staan van nog meer camoufleren en aanpassen. Bij camoufleren is de boodschap al: “jij bent niet goed zoals je bent” en bij een vaardigheidstraining kunnen ze vervolgens ook weer tegen tekorten aanlopen.
Beter is het om in goed overleg samen te bekijken welke tools zelf goed aanvoelen om te gebruiken in lastige, met name sociale, situaties.
Voor deze vrouwen is het ook vooral belangrijk om kennis over, en inzicht te verkrijgen in, de hoge eisen die ze aan zichzelf stellen.
Het is daarbij belangrijk om te ontdekken wie je bent. Wat vind je wel /niet fijn, wat vind je leuk om te doen? Waar liggen je interesses en talenten? Wat is belangrijk in jouw leven? Maar ook: waar ligt je grens en hoe voel je dat? Ook leren omgaan met je emoties is belangrijk en acceptatie van hetgeen je niet kunt veranderen. Hieronder alvast een praktische tip om hiermee aan de slag te gaan:
Tip: Als we nadenken over wat we leuk vinden dan komen er vaak standaard ideeën als:
- een museumbezoek;
- een uitje met een vriend(in);
- lekker een boek lezen.
Denk er eens aan dat jouw autistische brein veel meer baat kan hebben bij onconventionele activiteiten! Sommigen van mijn cliënten sluiten zichzelf bijvoorbeeld wel eens op in de badkamer om 20 minuten naar het plafond te staren. Omdat ze zichzelf toestemming geven hiervoor, en voorbij gedachten als “dit is raar” kijken, leren ze snel wat voor hén werkt. En voelen ze zich snel weer stukken beter.
Wil je meer tips die passen bij jouw persoonlijke situatie? Kijk dan eens of persoonlijke coaching op locatie of online autisme coaching iets voor jou is.
